Klas Haber – Haber – Haberler – Son Dakika Haberleri

Çocuk Gelişimi ve Eğitimi Uzmanı Dr. Şebnem Gümüşçü, çocukların ferdî, öz-bakım ve toplumsal gelişimlerinin sağlıklı olması açısından tuvalet eğitiminin nasıl verildiğinin değerli olduğunu söyledi.

Gümüşçü, “Tuvalet eğitiminde kritik nokta, gerçek vakittir. Tuvalet eğitimi ne erken ne de geç verilmelidir. Her çocuğun biricikliği ve her ailenin dinamikleri birbirinden farklı olsa da temelde gerçek olan, çocukların 18 aylıktan evvel kas denetimini sağlayamamalarıdır. Çocuklarda tuvalet eğitimine 18 aylıktan evvel başlanmamalıdır. Tuvalet eğitiminin 3 yaşından daha geç olmaması da değerlidir. Fakat özel ihtiyaçlı çocuklarda yaş değil, gelişim özellikleri dikkate alınarak daha geç eğitim verilmesi mümkün olabilmektedir” diye konuştu.

‘18 AYLIKTAN BÜYÜK OLMASI VE ISLAKLIKTAN RAHATSIZ OLMASI KRİTER OLARAK ALINMALI’

Tuvalet eğitimine başlandığında bezin büsbütün çıkartılması ve aşikâr vakit aralıklarında çocuğun çiş ve kaka için tuvalete götürülmesi gerektiğini tabir eden Gümüşçü, şöyle konuştu:

“Çocuk bezliyken müşahede yapılarak çiş ve kaka saatleri belirlenmeli ve tuvalet eğitime başlandığı vakit bu saatler dikkate alınmalıdır. Çocuk altına kaçırdığı vakit kızmadan, bağırmadan, sakin bir formda ‘çişini tuvalete yapman gerekiyor’ diyerek üstü değiştirilmelidir. Çocuk, ‘otur-gel-bak-ver-al’ üzere kolay tek basamaklı yönergeleri anlayıp yerine getiriyorsa, klozete oturmada sorun yaşamıyorsa, ıslaklıktan rahatsız oluyorsa tuvalet eğitimine hazır olduğu düşünülebilir.

‘Tuvalet eğitimine başlamak için çocuğun konuşması gerekiyor, çişini kakasını söylemesi gerekiyor’ diye düşünülmemeli, çocuğun söylenilen ihtarları yerine getiriyor olması, 18 aylıktan büyük olması ve ıslaklıktan rahatsız olması kriter olarak alınmalıdır. Çocuğu tuvalet eğitimine hazırlamak için ise bezli ve giysili halde klozet kapağı kapalıyken tuvalete oturtulabilir, bir oyuncağı ‘çişi, kakası gelmiş’ diyerek tuvalete götürülebilir.”

‘TUVALET EĞİTİMİNE EBEVEYNİN DE HAZIR OLMASI ÖNEMLİ’

Çocuğun tuvalet eğitimine hazır olması durumunda bir haftada da öğrenebileceğini lakin bu müddetin bir ay da sürebileceğini söyleyen Dr. Gümüşçü, “Çocuğun tuvalet eğitimine hazır olması kadar ebeveynin de hazır olması kıymetlidir. Bu süreçte ebeveyn sabırlı olmalı, çocuğuna gösterdiği ilgi ve sevgi çocuğun altına kaçırmasıyla değişmemeli, olumsuz olmamalıdır. Çocuk ve aile, tuvalet eğitimine hazır ise bu süreç kolay, süratli ve eğlenceli geçecektir. Ailelerin bu süreci, profesyonel dayanak alarak daha problemsiz geçirmeleri mümkündür ve aileler dayanak almaktan çekinmemelidir. Aileler, bu sürecin süreksiz olduğunu hatırlamalı hem çocukları hem de kendileri için tuvalet eğitimini öğretici ve eğlenceli bir hale getirebilmeliler” diye konuştu.

‘TUVALET EĞİTİMİ VERİRKEN ÇOCUĞU UTANDIRACAK SÖZLER KULLANILMAMALI’

Çocuklarla tuvalet eğitiminde olumlu bağlantı kurulması gerektiğini kaydeden Gümüşçü, tuvalet eğitiminde yapılmaması gerekenlerin değil, yapılması gerekenlerin söylenmesinin kıymetli olduğunu söyledi.

Çok titiz olunması ve çocuk üzerinde baskı kurulması, bu devirdeki çocukların daha fazla inatlaşmasına ve olumsuz davranışlar sergilemelerine neden olabileceğini belirten Gümüşçü, şunları söyledi:

“Pis, berbat, ayıp üzere tabirlerin kullanılmaması, çocuğun yaşına ve gelişim özelliğine uygun olarak kısa ve net bir biçimde dışkılamanın sıhhatimiz için kıymetinin anlatılması, çocuğu utandıracak sözlerden kaçınılması, çiş ve kakasını tuvalete yaptığı vakitlerde abartılmadan ödüllendirilmesi, tuvalet eğitiminin hayatın odak noktası haline getirilmemesi değerlidir. Çocuğun fizikî hareketlerinin arttığı, bağımsızlaştığı, kendi başına başardığı vazifelerin olduğu 2 yaş devrinde başlanılan tuvalet eğitimi çocukla inatlaşmadan, baskı kurmadan geçirilmesi değerlidir.

Tuvalet eğitiminde çocukla yanlışsız irtibat kurulması çocuğun öz inançlı, uzlaşmacı, toplumsal ve isteklerini tabir edebilen, sorun çözebilen biri olmasını sağlayacaktır. Lakin bu devirde baskı kurulması, olumsuz tabirlerin sıklıkla söylenmesi, çok titiz davranılması, çocukların kendini sevmemesine, yaşıtları ve yetişkinlerle olumsuz bağlantılar kurmasına, yeniliklere açık olmamasına, öz-bakım maharetlerini geç kazanmalarına neden olabilir.”